Sagan Paradoksu, Bölüm 1: Altın Kayıt

Giriş ve Carl Sagan'ın İlk Çalışmaları

NASA'nın siparişiyle Linda Salzman Sagan'ın Pioneer plaketi tasarımından esinlenen sanat eseri: orijinal tasarımı görmek için buraya tıklayın

Carl Sagan (1934–1996) Amerikalı bir astronom, astrobiyolog ve yazardı. NASA 1958'de kurulduktan sonra Sagan ajansın danışmanı oldu. İlk işi, Ay'da atom bombası patlatma projesi olan A119'u planlamaktı. En hafif tabirle oldukça tartışmalı. 1961 yılında 27 yaşındayken bir kitap yayınladı Venüs'ün atmosferi üzerine çalışma1970 yılında uzak gezegenlerde kozmosta yaşamın ortaya çıkmasına yol açabilecek koşulları araştırdı. Bunu başarmak için, sık sık bulunan elementleri genç bir güneşin UV ışınlarına maruz bıraktı ve bunlardan yaşamın yapı taşları olan aminoasitlerin nasıl oluştuğunu gözlemledi. Carl Sagan, Cornell Üniversitesi'nin astronomi bölümünde tam profesör oldu. Bu sıralarda, talk-show'lar onu dünya dışı yaşam olasılığını tartışmak üzere popüler bir konuk olarak davet etmeye başladı.


"Merhaba Uzaylılar!": Voyager Sondaları Sagan'ın İlk Yayınını Aldı

Carl Sagan, 1972 ve 1977 yıllarında uzay sondalarının panelleri üzerinde uzaydaki dünya dışı varlıklara ilk mesajları gönderdi. Pioneer 10 ve 11 ve Altın Plak Voyager 1 ve 2'nin.

Voyager altın plağı (R)'nın altın kaplama alüminyum kapağı (L) onu hem mikrometeorit bombardımanından koruyor hem de onu çalmak ve Dünya'nın yerini tespit etmek için bir anahtar görevi görüyor. NASA

Dünya insanlarının 55 dilde selam ve barış dileklerini içerir. Dünyalılar dostluklarını uzatır, mutluluk ve sağlık diler ve bir gün kozmik komşularıyla tanışma umudunu dile getirirler. Ayrıca evrendeki tüm varlıklar arasında iyi niyet ve uyum arzusunu da ifade ederler.

Selamlamalar alfabetik sırayla, Akadca'dan (2000 yıldan uzun süredir yok olmuş bir dil) Wu Çincesi'ne kadar. Akadca'nın bu dünyevi kayıtlara dahil edilmesi oldukça garip. Bir gün, bu iletiler uzayda ilerlerken bir yabancı kültürü.

Voyager'ın Dünya'nın Konumuna İlişkin 'Kozmik Haritası' Umutsuzca Yanlış

Dahil edilen pulsar haritasının yardımıyla, bunlar uzaylılar potansiyel olarak Dünya'yı bulabilir. Pulsarlar, yıldızlararası deniz fenerleri gibi ritmik olarak radyasyon yayan yıldızlardır. Bunları kozmik bir GPS olarak kullanabiliriz.


Pulsar GPS: Sagan'ın Yıldız-İşaretçisi Zaman Kodu 1971 Dünyasını Ortaya Çıkarıyor

Uzun zaman dilimleri boyunca, bir pulsarın frekansı yavaşlar. Bu nedenle, bilim insanı Frank Drake ve grafik sanatçısı Linda Salzman Sagan tarafından tasarlanan pulsar haritası yalnızca Dünya'nın uzaydaki konumunun bir tespiti değil, aynı zamanda harita Dünya'nın zaman içindeki konumunu da kesin olarak belirliyor: 1971.

Ya olası bir uzaylı medeniyeti zaman yolculuğu yeteneğine sahip veya bu yeteneği geliştiriyorUzay sondalarımızın sağladığı bilgilerle ne yapacaklardı?

Konuyla ilgili spekülasyonlar şimdiye kadar anlatılmış en büyük bilimkurgu hikayesini oluşturur. Bu, özellikle de Mezopotamya dilindeki selamlaşmayı ve Annunaki yaratılış mitlerini düşündüğümüzde geçerlidir; bunlardan bazıları Zecharia Sitchin ve diğerleri tarafından popülerleştirilmiştir.

Elbette, uzay sondalarımızı engellemek son derece olası değil. Milyonlarca yıl sürebilir, eğer mümkünse. Ama yine de, Altın Kayıtların yaşam beklentisi 5 milyar yıldır.

Uzaylılar Altın Plak'ı geri alıyor

Kozmik Soruyu Sormak: Kara Deliğin İçinde Neler Olur?

Yapay Zekanın Kışkırtıcı İddiası: "İnsanlar Cahildir"

Aşağıdaki ilgi çekici soruları düşünün: Çok fazlasına ne olur? kara delik içindeki uzay-zaman boyutları? Bir yapay zekanın farklı tepkileri hem mevcut anlayışımızı hem de sınırlamalarımızı vurgular.

Pablo Carlos Budassi, CC BY-SA 4.0 https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0, Wikimedia Commons aracılığıyla

Birinci Bakış Açısı: Dört Boyutlu Uzay-Zaman Sürekliliği

Bir cevap, kara deliğe düşen nesnelerin boyutlarını kaybetmediğini ileri sürer. Bu görüşe göre, uzay-zaman dört boyutlu yapısını (üç uzay boyutu artı bir zaman boyutu) hem olay ufkunun içinde hem dışında korur. Yoğunluğun sonsuza dönüştüğü tekillik aslında 1D'ye indirgenmiş bir durum değildir. Bunun yerine, genel göreliliğin kara deliğe girdikten sonra bozulduğu bir noktayı temsil eder. Döngü kuantum çekimi gibi kuantum çekim teorileri alternatifler önerse de (örneğin, tekil durumdan kaçınan "sıçramalar"), bu fikirlerin hiçbiri boyut sayısında bir azalma içermez.

İkinci Bakış Açısı: Tekillikte Boyutsal Çöküş

Aynı yapay zekadan gelen sonraki bir yanıt farklı bir bakış açısını vurgular. Einstein'ın teorisinde, tekillik sonsuz yoğunluk ve aşırı uzay-zaman eğriliği noktası olarak tanımlanır. Genel görelilik denklemlerinin "çöktüğü" yer burasıdır. Bu klasik resimde, uzay-zaman iyi tanımlanmış dört boyutlu yapısını (3 uzaysal boyut artı 1 zaman boyutu) kaybeder. Dönmeyen veya Schwarzschild kara delikler için, tekillik 0D noktası olarak tanımlanır. Bunun aksine, dönen (Kerr) kara delikler için, tekillik 1D halkanın şeklini alır.

Şehir Efsanesi, CC BY-SA 3.0 http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/, Wikimedia Commons aracılığıyla

Çelişkiyi Uzlaştırmak: Matematiksel Modellerin Eserleri

Yapay zeka, bu görünüşte çelişkili tepkileri, genel görelilikte tekilliğin fiziksel bir nesne olmadığı hatırlatılarak açıklıyor. Bunun yerine, matematiksel bir eser. "0D" ve "1D" etiketleri geometrik kısaltmalar olarak hizmet ediyor; klasik teorilerimizin nerede başarısız olduğunu gösteren kavramsal yer tutucular. Aslında, bu tanımlamalar ("ejderhalar burada") aşırı kütle çekim ortamlarına, özellikle kara delikleri içeren ortamlara ilişkin mevcut anlayışımızın sınırlarını kabul ediyor.


Teorik Fizikte Bilinmeyeni Kucaklamak

Özetle, bir bakış açısı şunu savunuyor: uzay-zaman kalıntıları kara deliğe doğru yolculuk boyunca dört boyutlu. Bu, genel görelilik tekillikte çökerken bile doğrudur. Başka bir bakış açısı, tekilliğe yakın bir yerde, bilindik dört boyutlu çerçevenin kaybolduğunu öne sürer. Kara deliğin dönüşüne bağlı olarak 0D noktasına veya 1D halkasına çöker. Sonuç olarak, her iki cevap da mevcut teorilerimizin sınırlarını ve genel göreliliği Kuantum mekaniği.


Stephen Hawking'in İçgörüsü: Sınırlarımızı Aydınlatmak

Stephen Hawking'in 26 Ocak 2016 tarihli Reith Konferansı'ndan alınmış açıklayıcı bir görüntü bu noktayı daha da vurguluyor. Hawking'in içgörüleri bize şunu hatırlatıyor: kara deliklerin güncel modelleri Gerçekliğin pek çok yönünü yakaladıkları gibi, aynı zamanda bilgimizdeki derin boşlukları da açığa çıkarırlar.

Başarılı bir kuantum yerçekimi teorisi geliştirilinceye kadar, bu açıklamalar yaklaşımlar olarak kalır. Anlayışımız kadar insan cehaletini de yansıtırlar.

Resim: şuradan Stephen Hawking Reith konferansı, 26 Ocak 2016