ΑΥΤΟΑΝΤΙΓΡΑΦΟΜΕΝΟΙ ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ
Στο πλαίσιο της Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης, το 1980 ο μαθηματικός φυσικός και κοσμολόγος Frank J. Tipler δημοσίευσε μια εργασία με τίτλο «Δεν υπάρχουν εξωγήινα νοήμονα όντα».
Ο Τίπλερ αναζήτησε μια καθολική αρχή για να εξηγήσει το Παράδοξο Φέρμι: την φαινομενική απουσία εξωγήινων όντων στη Γη. Υποστήριξε ότι αν υπήρχαν εξωγήινα νοήμονα όντα, τότε οι εκδηλώσεις τους θα ήταν προφανείς. Αντίθετα, εφόσον δεν υπάρχουν στοιχεία για την παρουσία τους, δεν υπάρχουν.
Ο Φρανκ Τίπλερ υποστήριξε ότι αν κάποιος εξωγήινος πολιτισμός κατασκευάσει ποτέ αυτοαναπαραγόμενους του Οι αστρικοί ανιχνευτές Neumann θα αυξάνονταν εκθετικά. Θα γέμιζαν τον γαλαξία σε λίγα εκατομμύρια χρόνια. Εφόσον δεν τους βλέπουμε εδώ, ο Tipler κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν άλλοι νοήμονες πολιτισμοί.
• Ο Τίπλερ υπέθεσε ότι κάθε διαστημόπλοιο θα προσγειωνόταν σε έναν νέο κόσμο και θα δημιουργούσε μόνο ένα ή μερικά αντίγραφα πριν προχωρήσει. Ωστόσο, δεν είχε κανένα λόγο να περιορίσει την αναπαραγωγή του τόσο δραστικά.
• Ακόμα κι αν κάθε ανιχνευτής ήταν μόνο 10 γραμμάρια και διπλασιαζόταν μία φορά ανά δεκαετία, σε περίπου 150 γενιές θα είχαμε τη μάζα ενός ολόκληρου γαλαξία. Αυτή η μετατροπή σε μηχανές θα ήταν της τάξης του 1 ακολουθούμενου από 54 μηδενικά γραμμάρια (1 πεντεκατομμύριο τόνοι). Επιπλέον, αυτός ο μετασχηματισμός θα συνέβαινε σε λιγότερο από 15 εκατομμύρια χρόνια.
• Επειδή δεν βλέπουμε πουθενά στοιχεία για τέτοιες μηχανές που καταβροχθίζουν γαλαξίες, ο Τίπλερ είπε ότι κανείς άλλος δεν τις εφηύρε ποτέ. Επομένως, κανείς άλλος δεν υπάρχει εκεί έξω.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΑΓΚΑΝ
Ο Carl Sagan συλλογίστηκε την αριθμητική του σολιψιστικού επιχειρήματος του Τίπλερ. Η απάντησή του είναι κλασική στον τομέα της επιστήμης και της φιλοσοφίας. Εφιστά την προσοχή στους περιορισμούς της τρέχουσας γνώσης μας και στην απεραντοσύνη του σύμπαντος. Δηλώνοντας «Η απουσία αποδεικτικών στοιχείων δεν αποτελεί απόδειξη απουσίας», ο Σάγκαν προειδοποίησε να μην βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα με βάση αυτά που δεν γνωρίζουμε.
Οι Sagan και William I. Newman αμφισβήτησαν τις υποθέσεις και τα συμπεράσματα του Tipler, προτείνοντας ένα πιο ρεαλιστικό μοντέλο αποικισμού βασισμένο στην αύξηση και την οργάνωση του πληθυσμού. Αυτό το εναλλακτικό μοντέλο εκτιμά έναν χρόνο διέλευσης γαλαξιών περίπου ενός δισεκατομμυρίου ετών, σημαντικά μεγαλύτερο από τα λίγα εκατομμύρια χρόνια του Tipler.
Ο Sagan υποστηρίζει περαιτέρω ότι οι αυτοαναπαραγόμενοι ανιχνευτές υπόκεινται σε εξελικτική απόκλιση, επιβάλλοντας απαράδεκτους κινδύνους στην αλτρουιστική εξωγήινη νοήμονα ζωή (ETI). Οι ETI επικοινωνούν με άλλους ETI μόνο μέσω σημάτων. Αυτό το επιχείρημα υποθέτει ότι οι αυτοαναπαραγόμενες μηχανές είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτες επειδή πρέπει να εξελιχθούν.
Οι Sagan και Newman προτείνουν επίσης ότι η εμφάνιση ισχυρών όπλων μαζικής καταστροφής μπορεί να επιβάλει ένα παγκόσμιο φρένο στην ανεξέλεγκτη επέκταση. Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να περιορίσει την εξάπλωση των προηγμένων πολιτισμών. Τελικά, τονίζουν τη σημασία του πειραματισμού για την επίλυση του παράδοξου Fermi. Οι συστηματικές αναζητήσεις με τη χρήση ραδιοτηλεσκοπίων και άλλων εργαλείων είναι απαραίτητες για να διευθετηθεί το ερώτημα εάν είμαστε μόνοι στο σύμπαν.
Επίγεια Μυωπία
Φανταστείτε τη Νέα Υόρκη το 1894, με τους δρόμους της πνιγμένους από το κροτάλισμα των οπλών. Οι φουτουριστές της πνίγονταν σε υπολογισμούς κοπριάς. Προέβλεψαν ότι μέχρι το 1944 η Νέα Υόρκη θα πνιγόταν στην κοπριά αλόγων.
Οι φουτουριστές έβλεπαν μόνο γραμμικότητα: περισσότερες άμαξες, περισσότερα απόβλητα, μια αποκάλυψη βρωμιάς. Ωστόσο, δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την σιωπηλή επανάσταση που ήδη αναδυόταν - η μηχανή εσωτερικής καύσης, η άμαξα χωρίς άλογα - μια παραδειγματική αλλαγή που θα καθιστούσε τις εξισώσεις τους λείψανα.
Έτσι κι εμείς μπορεί να διστάζουμε όταν οραματιζόμαστε τους αστρικούς ταξιδιώτες του αύριο. Το να υποθέτουμε ότι τα διαστρικά ταξίδια ή οι διαστρικές επαφές πρέπει να καταβροχθίζουν ήλιους ισοδυναμεί με το να συνδέουμε την πιθανότητα με φυσική αυτής της στιγμής. Τι γίνεται με τις τεχνολογίες που δεν μπορούμε να φανταστούμε; Τις συντομεύσεις του χωροχρόνου, την αξιοποιημένη σκοτεινή ενέργεια, τους αυτοαναπαραγόμενους ανιχνευτές που γεννήθηκαν από τη νανομηχανική; Τους ψιθύρους του σύμπαντος για τα μυστήρια που δεν έχουμε ακόμη αποκωδικοποιήσει.
Ο Καρλ Σαγκάν μπορεί να είχε προειδοποιήσει τον Τίπλερ ότι η συλλογιστική του θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει εκείνη των προφητών που χρησιμοποιούν άλογα. Κάποιος μπορεί να μην βλέπει πέρα από τα όρια του γνωστού. Το σύμπαν δεν είναι απλώς ένα παζλ που πρέπει να λυθεί με τα σημερινά εργαλεία. Είναι επίσης ένα σύνορο που αναδιαμορφώνει τον λύτη. Όπως κάποτε τιθασεύαμε τη φωτιά και χωρίσαμε το άτομο, έτσι και εμείς μπορεί μια μέρα να χορέψουμε με το ύφασμα του ίδιου του χωροχρόνου. Η απάντηση στο παράδοξο Φέρμι μπορεί να μην βρίσκεται στην σπανιότητα των πολιτισμών. Μπορεί να βρίσκεται στην ταπεινότητα των υποθέσεών μας.
Άλλωστε, τα αστέρια δεν είναι απλώς τελικά σημεία. Είναι δάσκαλοι. Το μεγαλύτερο μάθημά τους μπορεί να είναι το εξής: Για να διασχίσουμε τα έτη φωτός, πρέπει πρώτα να μάθουμε να σκεφτόμαστε με τρόπους τόσο απεριόριστους όσο το σκοτάδι ανάμεσα στους γαλαξίες.