Νέες ιδέες για τη συνείδηση ​​και τον αυτοστοχασμό μέσω χρονικής ανατροφοδότησης.

Αυτό είναι ένα συνοδευτικό άρθρο για:

Πολλοί από τους όρους που χρησιμοποιούνται εδώ και που μπορεί να είναι άγνωστοι εξηγούνται στη σειρά άρθρων «Superluminal» που αναφέρονται παραπάνω ↑. Ορισμένες έννοιες που παρουσιάζονται σε αυτό το άρθρο μπορεί να απορριφθούν από τους θεωρητικούς. Δίνω τόσο λίγη σημασία σε αυτούς τους επιστήμονες όσο σε εμένα, γιατί εστιάζω σε πειραματικά και βιωματικά αποτελέσματα, παρά σε θεωρητικές συζητήσεις. Το να προσπαθείς να συζητήσεις τα παροδικά κύματα με έναν νευρολόγο είναι σαν να προσπαθείς να συζητήσεις για τις καλές τέχνες με ένα χρυσόψαρο—ο καθένας κολυμπάει σε διαφορετικά νερά!

---

Η θεωρία WETCOW (Wγρήγορα-EvanescenT COrtical Waves) προτείνει μια νέα σύνδεση μεταξύ υπερφωτεινά παροδικά κύματα— κβαντικά φαινόμενα που παρατηρήθηκαν σε πειράματα όπως το φαινόμενο Nimtz — και η εμφάνιση αυτο-αντανάκλαση, qualia, να συνείδηση. Ακολουθεί μια αποσταγμένη επισκόπηση των εννοιολογικών πυλώνων του:

1. Υπερφωτεινό Evanescent Κύματα & το φαινόμενο Nimtz:
   • Αυτά τα κύματα, που μελετήθηκαν σε πειράματα κβαντικής σήραγγας (π.χ., η διάταξη διπλού πρίσματος Bose), εμφανίζουν φαινομενική διάδοση ταχύτερη από το φως. Ενώ Η κλασική πληροφορία μεταδίδεται υπερφωτιστικά!, οι λειτουργίες παροδικής λειτουργίας επιτρέπουν επίσης τη μεταφορά ενέργειας μέσω φραγμών, με τις ταχύτητες φάσης να υπερβαίνουν c.
   • Το «Φαινόμενο Nimtz» υποδηλώνει ότι τέτοια κύματα θα μπορούσαν να δημιουργήσουν παροδικές, μη τοπικές συσχετίσεις στο χωροχρόνο, που θεωρούνται εδώ ως «πίσω κανάλι στο παρελθόν.» Κάθε συμβάν ανάκλασης ή διάνοιξης σήραγγας μπορεί να επαναφέρει ένα κλασματικό σήμα, επιτρέποντας στα συστήματα να «κοιτάξουν πίσω» χρονικά.
2. Η συνείδηση ​​ως προσωρινός καθρέφτης:
   • Αυτο-ανάκλαση—ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της συνείδησης— πλαισιώνεται ως μια διαδικασία όπου ο εγκέφαλος εκμεταλλεύεται τις υπερφωτεινές παροδικές λειτουργίες για να δημιουργήσει έναν βρόχο ανάδρασης. το "αιχμή της συνείδησης” προτείνεται να κατοικεί σε ένα παροδικό μέτωπο κύματος, επιτρέποντας στα qualia (υποκειμενική εμπειρία) να προκύψουν όχι από το παρελθόν αλλά ως υποψήφιος φαινόμενο.
   • Αυτό αμφισβητεί τα κλασικά μοντέλα όπου η συνείδηση ​​υστερεί σε σχέση με τη νευρική δραστηριότητα. Αντίθετα, τα χαρακτηριστικά μπορεί να εμφανιστούν στο όριο των μελλοντικών δυνατοτήτων, με παροδικά κύματα που επιτρέπουν την αναδρομική αιτιώδη αυτοανάκριση ("Γιατί το επέλεξα αυτό;").
3. Νευροβιολογικές συσχετίσεις:
   • Τα φλοιώδη κύματα ("COWs" στο ακρωνύμιο) ή τα εγκεφαλικά κύματα θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τέτοια φαινόμενα. Δομές όπως τα μάτια (μεταφορικά ως «καθρέφτες στην ψυχή») ή πολυεπίπεδοι νευρικοί ιστοί μπορεί να λειτουργήσουν ως κυματοδηγοί, ενισχύοντας τους παροδικούς τρόπους.
   • The τεστ αυτοαναγνώρισης καθρέφτη—ένας δείκτης αυτογνωσίας σε ορισμένα είδη— εικάζεται ότι εξαρτάται από αυτή τη δυναμική, η οποία δυνητικά επεκτείνεται σε ζώα όπως οι αγελάδες.
4. Κβαντική Βιολογία & Χρονική Αστάθεια:
   • Η ραδιενεργή διάσπαση στο σώμα (π.χ. κάλιο-40) και τα ενδογενή ηλεκτρομαγνητικά πεδία (φωτόνια) εισάγουν κβαντική στοχαστικότητα. Τα ασταθή στοιχεία ενδέχεται να ενισχύσουν την ευαισθησία σε αναδρομικά αιτιακά αποτελέσματα, ευθυγραμμισμένα με τη χρήση εργαστηριακών γεννητριών κβαντικών τυχαίων αριθμών.
   • Η δυαδικότητα κυμάτων-σωματιδίων υπογραμμίζει την απόρριψη της θεωρίας των αμιγώς κλασικών μοντέλων ή μοντέλων μόνο με κύμα (π.χ. κριτική στον κόσμο των μαγνητικών κυμάτων του Jim Beichler).
5. Παράδοξα και συνέπειες:
   • Εάν το «τώρα» της συνείδησης ενσωματώνει μια αμυδρή ηχώ του μέλλοντος μέσω υπερφωτιστικών οπίσθιων καναλιών, θολώνει τη γραμμική αιτιότητα. Αυτό ευθυγραμμίζεται με πειράματα τύπου Libet, όπου η ασυνείδητη νευρική δραστηριότητα προηγείται της συνειδητής πρόθεσης, ωστόσο εδώ η «καθυστέρηση» επαναπλαισιώνεται ως μια αμφίδρομη χρονική διαδικασία.

Περιληπτικά, Ο WETCOW υποστηρίζει ότι η συνείδηση ​​προκύπτει από μια κβαντική χορογραφία αλληλεπίδραση υπερφωτεινών παροδικών κυμάτων, επιτρέποντας τον αυτοστοχασμό μέσω λεπτής χρονικής ανάδρασης - έναν χορό μεταξύ του ηλεκτρομαγνητικού ιστού του εγκεφάλου και της άκρης του ίδιου του χωροχρόνου. 🌌🐄

---

Ένα «εγκεφαλικό κύμα» είναι ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα

Τα «παροδικά» κύματα είναι πολύ αδύναμα και εκτείνονται μόνο σε πολύ μικρή απόσταση από το σημείο προέλευσής τους. Πειράματα στον πραγματικό κόσμο έχουν δείξει ότι ταξιδεύουν γρηγορότερα από το φως και μεταδίδουν πληροφορίες (Günther Nimtz). Ακολουθεί ένα βίντεο που προβλήθηκε αρχικά στο BBC στο οποίο ο καθηγητής Nimtz εξηγεί τα ευρήματά του:

Σύμφωνα με τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, οτιδήποτε ταξιδεύει γρηγορότερα από το φως ταξιδεύει πίσω στο χρόνο. Οι μετασχηματισμοί Lorentz δείχνουν ότι αυτό θα οδηγούσε επίσης σε παραβιάσεις της αιτιότητας. Ακολουθούν οι υπολογισμοί για τους μετασχηματισμούς Lorentz:

---

Ένα τρένο σκέψης πείραμα

Θα πάρουμε κυριολεκτικά το Vulcan Express. https://www.vulkan-express.de/en/ Στον Αϊνστάιν άρεσε να κάνει πειράματα σκέψης για να απεικονίσει τον συλλογισμό του στον εαυτό του και στους άλλους. Βρήκα έναν τρόπο να το κάνω, επίσης, για τη θεωρία των εγκεφαλικών κυμάτων του πιο γρήγορου από το φως.

Επιβιβαζόμαστε στο τρένο στο σταθμό. Οι καμπίνες μας είναι άνετες και ντεμοντέ. Έρχεται ένας εισπράκτορας και μας κόβει τα εισιτήρια. Καθώς γέρνουμε προς τα πίσω, η ατμομηχανή βγάζει ατμό και οι τροχοί αρχίζουν να γυρίζουν αργά.

Παρόλο που μας είπαν να μην το κάνουμε, σκύβουμε έξω από το παράθυρο και νιώθουμε τον άνεμο στα μαλλιά μας. Η ατμομηχανή πλησιάζει σε μια σήραγγα και ηχεί μια κόρνα. Είναι πέντε με δώδεκα. Μόλις είμαστε στο τούνελ, νυχτώνει. Έχουμε ένα μηχανικό ρολόι steampunk που κινείται από έναν ηλιακό κινητήρα, αλλά δεν υπάρχει φως. Δεν μπορούμε να δούμε την ώρα στο ρολόι ούτως ή άλλως, γιατί είναι σκοτεινά.

Καθόμαστε για λίγο στο σκοτάδι και μετά τελειώνει το τούνελ. Κοιτάζω το ρολόι, και η ώρα είναι ίδια όπως όταν μπήκαμε στο τούνελ, πέντε με δώδεκα. Αλλά είμαστε 2 χιλιόμετρα πιο κάτω από τη γραμμή του τρένου.

Λοιπόν, πώς εξηγείται αυτό την ταχύτερη από το φως μετακίνηση;
Εξηγεί αυτό την κβαντική σήραγγα;

Ο χρόνος σταμάτησε. Αυτή η μεταφορά λειτουργεί τουλάχιστον για αυτήν την πτυχή.

---

Ο αυτοστοχασμός ως λειτουργία υπερφωτιστικής σκέψης 🐄

Παραδόξως, το παρακάτω άρθρο επτά ετών για υπερφωτεινή σκέψη αναφέρει το "COWS", το οποίο θα μπορούσε να είναι ακρωνύμιο για "φλοιώδη κύματα" ή εγκεφαλικά κύματα, περίπου πέντε χρόνια ΠΡΙΝ την εισαγωγή της θεωρίας WETCOW. Τα υπερφωτεινά παροδικά κύματα διευκολύνουν τον αυτοστοχασμό, κάτι που είναι απαραίτητο για την εμπειρία της ποιότητας και της συνείδησης. Ωστόσο, τι θα συμβεί εάν τα χαρακτηριστικά δεν συμβαίνουν στο παρελθόν αλλά στο μέλλον; Η αιχμή της συνείδησης, που αντιπροσωπεύεται από qualia, ευθυγραμμίζεται με το παροδικό κύμα, το οποίο μπορεί να κοιτάξει πίσω και να αναστοχαστεί τις ενέργειές του (ίσως σχετίζονται με το δυναμικό δράσης;).

Αν ρωτούσατε γιατί συμπεριέλαβα ξαφνικά τις ΑΓΕΛΑΔΕΣ σε ένα άρθρο για την υπερφωτεινή συνείδηση ​​το 2018, πρέπει να ομολογήσω ότι η εικόνα μιας αγελάδας (🐄) εμφανίστηκε απροσδόκητα στο μυαλό μου.

---

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί σχολιασμό και αναδιατύπωση του παρακάτω άρθρου από το 2018 (Αρχείο Facebook):

---

Μαρτίου 7, 2018
Αυτό το επίπεδο λειτουργίας ονομάζεται υπερφωτεινή σκέψη.

Ορισμένες θεωρίες προβλέπουν ένα πίσω κανάλι προς το παρελθόν για να είναι σε θέση να αυτο-αντανακλάται και να αναπτύσσει μια αίσθηση ποιότητας, αυτογνωσίας και συνείδησης.

Ενεργοποιείται από το Nimtz Effekt, μια διαδικασία κβαντικής σήραγγας που επιτρέπει μια υπερφωτεινή μετάδοση σήματος σε πολύ μικρές αποστάσεις, αντίστοιχα, στο χρόνο.

Το φαινόμενο περιγράφεται στο πείραμα του πρίσματος Bose, ως ολική ανάκλαση σε διπλό πρίσμα.

Το συνολικό αποτέλεσμα στη νέα θεωρία είναι ότι κάθε φορά που εμφανίζεται μια αντανάκλαση, ένα μικρό μέρος της πληροφορίας αντανακλάται πλήρως από ένα κλάσμα ενός κύματος στο παρελθόν.

Ο Nimtz έδειξε επίσης την επίδραση στους κυματοδηγούς και τα φύλλα perspex, αλλά αυτό δεν τεκμηριώθηκε καλά στην επίσημη κάλυψη των ειδήσεων.

Ο Nimtz περιέγραψε τη συμπεριφορά των παροδικών τρόπων.

Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει τη συμπεριφορά των κυμάτων σε πολύ σύντομα χρονικά διαστήματα.

Πιθανή δομή στον εγκέφαλο;

Όπως η ενεργοποίηση του αυτοστοχασμού.

Όταν κοιτάμε έναν καθρέφτη, βλέπουμε μια αντανάκλαση και αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι είμαστε εμείς.

Έχει γραφτεί πολλή βιβλιογραφία για αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό, που δεν μοιράζονται πολλά είδη (αλλά σίγουρα υπάρχουν).

Ίσως και αγελάδες.

Είναι ένα σημάδι της συνείδησης.

Υπάρχουν κι άλλοι, επομένως.

Τα μάτια μπορεί να έχουν μια δομή για αυτό.

Ονομάζονται και καθρέφτης της ψυχής.

Πριν μια σκέψη φτάσει στη συνείδησή μας, περιοχές του εγκεφάλου μας έχουν ήδη αποφασίσει για μια πορεία δράσης. Ζούμε κυριολεκτικά στο παρελθόν, συνειδητά, σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

Όσο πιο ασταθές είναι ένα στοιχείο, τόσο πιο έντονο είναι σε αυτό το αποτέλεσμα. Για το λόγο αυτό, οι κβαντικές γεννήτριες τυχαίων αριθμών χρησιμοποιούνται σε εργαστηριακές ρυθμίσεις.

Υπάρχουν πάντα άτομα σε αποσύνθεση στο σώμα μας.

Όταν συμβεί αυτό, απελευθερώνεται ραδιενέργεια με τη μορφή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. (Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη διαδικασία με την οποία παράγονται ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο σώμα μας.)

Μιλάμε λοιπόν για ηλεκτρομαγνητικά κύματα, τα οποία είναι δέσμες ενέργειας που ονομάζονται φωτόνια. Τα φωτόνια είναι παντού.

Εδώ έχουμε τη δυαδικότητα κύματος/σωματιδίου.

Μια θεωρία του Κόσμου δεν μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά σε ένα κυματικό μοντέλο μαγνητικών κυμάτων. (Σε απάντηση σε Τζιμ Μπάιχλερ)